Uzależnienie – być w sidłach nałogu
uzależnienia

Uzależnienie – być w sidłach nałogu

Uzależnienie jest silnym zaburzeniem fizyczno – psychicznym, charakteryzującym się odczuwaniem przymusu do określonych czynności lub zachowań będących źródłem uzależnienia. Jest to niezwykle silny związek, niekiedy sam uzależniony nie zdaje sobie sprawy ze swojego uzależnienia, mimo iż jego otoczenie dostrzega problem.

Dlatego leczenie z uzależnienia to długotrwały i trudny proces, gdyż to uzależniony musi pojąć skalę swojego zapętlenia w sidła nałogu i chcieć z nim skończyć. Najczęściej uzależnienie odnosimy w kontekście do alkoholu lub narkotyków, ale tak naprawdę uzależnić się można od wszystkiego. Źródłem uzależnienia może być też hazard, nikotyna, jedzenie, seks i wiele innych czynników. Współcześnie dużym zagrożeniem jest uzależnienie od Internetu i gier komputerowych. Dotyczy to szczególnie dzieci i młodzież, które preferują siedzący tryb życia przed monitorem komputera. Zatracają się w wirtualnej rzeczywistości, izolując się od tej prawdziwej. Objawy uzależnienia, bez względu na źródło, przebiegają zazwyczaj w podobnym schemacie. Przede wszystkim, źródło nałogu staje się dla uzależnionego najważniejszym elementem życia, jego wyznacznikiem i dobrem nadrzędnym. Aby, uzyskać to, co nas uzależnia – czy to alkohol, narkotyk, czy dostęp do komputera – uzależniony jest w stanie poświęcić inne sfery swego życia, rodzinę, znajomych, przyjaciół, pracę. Ponieważ, osoba, która jest w sidłach nałogu traci kontrolę nad rzeczywistością i jej potrzeba sięgania po źródło uzależnienia jest tak silna, nie dociera do jego świadomości to, że krzywdzi swoje otoczenie i oczywiście siebie samego. Chęć sięgania po element przymusu staje się coraz silniejsza i częstsza. Właściwie jest tak dominująca, iż człowiek uzależniony nie jest w stanie już realizować się w żadnej innej roli, niż tylko w roli uzależnionego. Nagle przestaje być mężem, ojcem, przyjacielem, pracownikiem, a staje się tylko nałogowym alkoholikiem, narkomanem, seksoholikiem, hazardzistą. Wyjście z uzależnienia może się odbyć tylko przy pomocy ludzi i instytucji do tego przeznaczonych. Szereg terapii skierowanych do osób uzależnionych może przynieść pozytywne skutki, ale nic nie dzieje się od razu. Uzależniony musi zostać odcięty od środowiska, w którym zaczęło się jego uzależnienie, od osób, które zapewniają mu dostęp do negatywnych czynników i przede wszystkim od samego źródła uzależnienia. Procesowi leczenia powinna poddać się także najbliższa rodzina osoby w sidłach nałogu, gdyż żyjąc obok niej staje się współuzależnioną, a taka osoba również wymaga pomocy terapeutycznej.